- ixtira
- is. <ər.>1. Yaradıcı iş nəticəsində keçmişdə məlum olmayan yeni bir şey tapma, kəşf etmə, yaratma, icad etmə. Parovozun ixtirası. Radionun ixtirası. Elektron maşınlarının ixtirası. – <Fərhadoğlu:> Belə olsun ki, bizim xalqı sevən alimlərin elmi ixtiraları yarımçıq qalmasın. S. R.. Zəmanəmiz söz zəmanəsi deyil, fənn zəmanəsi, ixtira zəmanəsidir. M. C.. İxtira etmək (eləmək) – yaradıcı surətdə çalışaraq, keçmişdə məlum olmayan yeni bir şey yaratmaq, icad etmək, düzəltmək. Yeni maşın ixtira etmək. // Əsasını qoymaq, yaratmaq. Bu qəzet kim olub cahanda buna; Bunu kim ixtira edib, aya? S. Ə. Ş.. <Yaşar> bu vaxta qədər dörd ixtira eləmişdir. C. C.. // Yeni ixtira edilmiş şey, ixtiraçının yaradıcı əməyinin məhsulu olan şey; kəşf. İyirminci əsrin ixtiraları. Mühəndisin yeni ixtirası. – . . Baxmetyevin ixtirasının əsli budur ki, cəmi heyvanat bir dərəcə donmaq halına çatanda yarıdiri olurlar, yarıölü olurlar. . C. M..2. dan. məc. Uydurma, qondarma. Bu söz sənin ixtirandır. İxtira etmək məc. – uydurmaq, qondarmaq. <Dostum> tüfəngləri tərifləyib, ixtira etməyi xoşlardı. M. Rz..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.